powiękoszna wątroba! co dalej

	lawish napisał:
	Nika, bardzo sie ciesze że udało Ci sie tak "postawić na nogi kociaczka" a z drugiej strony, bardzo Ci współczuje tego , przez co musiałaś przejść... to jest jakiś horror

Horror ? Oj nie, to normalny sposob funcjonowania hodowcy i kazda dziewczyna na tym forum, to może potwierdzić opowiadając "ciekawostki" z wlasnych hodowli.

Typowy koci opiekun ma jednego, a czasmi troche wiecej futer w domu. Hodowca, ma ich znacznie wiecej, więc i wieksze doswiadczenie i wiecej szans na przezycie roznych "ciekawostek"

Ja mam bardzo dużą hodowlę, więc statystycznie wiecej trafia się u mnie trudnych przypadkow, ale tym łatwiej mi działać, mając bardzo duże doświadczenie i juz pewien dystans.

Ostatnio zmieniony przez nika dnia Czw 0:04, 07 Paź 2010, w całości zmieniany 1 raz

monia prawde pisze

monia jak bedziesz miala czas i ochote podziel sie co bylo z kociakiem i jego lapka

lawish, czekamy na mam nadzieje dobre wiadomosci od doktora debisa!

Cały czas

Ja tez czekam na dobra wiadomosc, zagladam co jakis czas tutaj z mysla ze wszystko bedzie dobrze. Trzymam kciuki i mysle o Was CALY CZAS . Yar good

Ostatnio zmieniony przez Aisha dnia Czw 10:22, 07 Paź 2010, w całości zmieniany 1 raz

Czekamy, czekamy, cały czas mamy nadzieję, że będzie dobrze.

Czyżby brak wiadomości to dobra wiadomość ?
Catyfunku, może Ty coś wiesz co dalej z Maniusiem ?

właśnie wróciliśmy... niestety diagnoza słuszna- to najprawdopodobniej FIP, objawy typowe. pobraliśmy Mańkowi krew na wszytskie badania i czekamy na wyniki. niczego one nie zmienią ale pokażą w jakiej koteczek jest formie. ogólnie doktor ocenił go dobrze i powiedział że nie musimy sie aż tak śpieszyć z zastrzykiem. Póki co nadal jest towarzyski , ma wilczy apetyt no i głośno mruczy. tylko teraz trochę sie na mnie gniewa , że pozwoliłam mu krew pobrać i , że mocno go trzymałam no i że teraz zdjęłam mu bandaż z łapki... to pierwszy jego koci foch, ale właśnie właśnie wraca Wesoly

ja też już mam się lepiej, pogodziłam sie z faktem , że tak już musi być...

dzięki , że jesteście :*

Ta iskierka nadziej odeszla

szkoda kotka ze tak szybko od nas odejdzie ale przez ten czas co jeszcze macie ze soba podaruj mu DUZU MILOSCI za ktora bedzie napewno wdzieczny. Ucaluj i usciskaj go od nas . Yar good

Cały czas myślami przy Was i Waszym kotku.

już od przedwczoraj dostaje ode tyle miłości , że nie jest w stanie jej ogarnąć... jest tak rozpieszczany jak królewicz z bajki , no ale w końcu sam na to zapracował... to moje największe cudo...
ważne i uspakajające jest dla mnie to , że nie męczy się tak jak przypuszczałam...

Przykro mi Smutny

korzystajcie ze wspólnych chwil ile się tylko da! Mizianki, buziaki i uściski przesyłam.

	lawish napisał:
	to najprawdopodobniej FIP,

Najprawdopodobniej..... albo i nie. Może nie... oby nie, może jeszcze czegoś pozytywnego będzie można się doszukać...
Ach, jakie to smutne

Mruczanki i przytulanki dla Was

Nie wiem co mam powiedzieć, więc tylko trzymam kciuki i ciągle wierzę, że nagle coś się odmieni!

Dobra wiadomość, że kociak się nie męczy, i że jest w dośc dobrej jak na tę okoliczność kondycji. Odpowiednim prowadzeniem i leczeniem można ten jego czas próbować maksymalnie wydlużyć a przede wszystkim poprawiać komfort funkcjonowania. Ważne też że zrobiłaś co możliwe , że nie odpuścilaś. Co będzie nie wiadomo , ale jak nie walczysz to nie wygrasz. Tak to jest , decydując się na szczęście bycia ze zwierzakiem jednocześnie decydujemy się na ból rożstania . To przecież tylko kwestia kiedy a nie czy. I tak sobie myślę , że ta sytuacja wcale nie jest łatwiejsza gdy nasze zwierzę było z nami przez dlugie lata. Za każdym razem boli podobnie i żal jest podobny i poczucie straty.
Paradoksalnie siła bólu po stracie jest miarą szczęścia, że ktoś taki był w naszym życiu obecny . Dlatego korzystajcie z każdej wspólnej chwili niezaleznie czy będzie ich tylko parę czy bez liku. Nadal dobrą myślą przy Was. Życzę Wam dużo, dużo siły

Graża napisał:

To przecież tylko kwestia kiedy a nie czy. I tak sobie myślę , że ta sytuacja wcale nie jest łatwiejsza gdy nasze zwierzę było z nami przez dlugie lata. Za każdym razem boli podobnie i żal jest podobny i poczucie straty.
Paradoksalnie siła bólu po stracie jest miarą szczęścia, że ktoś taki był w naszym życiu obecny . Dlatego korzystajcie z każdej wspólnej chwili niezaleznie czy będzie ich tylko parę czy bez liku. Nadal dobrą myślą przy Was. Życzę Wam dużo, dużo siły

Grażynko pięknie to napisałaś

lawish ja również życzę ci dużo siły .
Jesteśmy z wami całym sercem Heart