BIEGUNKA- PROBLEM BAKTERYJNY?- KRWIOMOCZ

Szukałam kiedyś informacji na temat ubezpieczenia dla zwierząt, również zdrowotnego, pokrywającego koszty ich leczenia. W końcu zrezygnowałam z tego pomysłu, ale znów zaczynam się zastanawiać...

ja tez kiedyś szukałam ubezpieczenia zwierząt ale nie znalazłam

Nie wiem, czy w Polsce coś takiego jest. Za granicą (np. w WB) to funkcjonuje.

może trzeba komuś " u góry" poddać ten pomysł!

Właśnie zasiadłam do tego znów i okazuje się, że od tego jak ostatnio szukałam pojawiło się kilka nowych ofert ubezpieczeń zwierząt. Już je opisuję w stosownym temacie, za jakiś kwadrans mam nadzieję skończyć, więc będziecie mogły poczytać Wesoly

Koleżanki mi zaczęły gadać, że to może być IBD.
Imbir dostał dziś steryd.
Tak szczerze, to mam nadzieję, że mu się nie poprawi.
Bardzo bym nie chciała, żeby miał coś takiego, bo tego nie da się wyleczyć. Smutny

Oj Smużko, oby nie Smutny

ale tyle to już trwa. Gdybyś chociaż wiedziała z czym walczysz Smutny

Póki co, sranko nadal trwa.
Na razie bez zmian po sterydzie. Smutny

W dodatku szczur mi się bardzo rozchorował i biję się z myślami, czy go dziś nie uśpić.
Jeden z tymczasowych prosiaczków też ma coś pod brodą. Taką malusią kuleczkę.
Zaraz jadę z nim i ze szczurem do lecznicy.

Paranoja. Smutny

Mam pod domem genialną lecznicę, ale na zapisy i jak teraz zadzwonię, to mnie przyjmą w przyszłym tygodniu!
Tak więc jadę na drugi koniec miasta.
Chociaż to pocieszenie, że płacić za wizyty nie muszę (tylko koszt leków, badań).
Inaczej poszłabym z torbami już dawno!
Jeszcze Imbir od rana stoi na parapecie i miauka, żeby z nim na spacer iść, a ja nie mam czasu... Smutny

Oj Smużko, kciuki trzymam za diagnozę dla Imbirka.

Ale nawet IBD zaleczane nie wyklucza długiego życia. A kto jak nie Ty będzie w stanie świadomie prowadzić dietę malucha.
Przytulam i wytrwałosci życzę.

Szczur uśpiony.
Świnka ma guzek do usunięcia. Umówiłam się na sobotę w drugiej lecznicy, na razie na oglądanie, potem zabieg.

Zastanawiam się, z kim mogłabym Imbira skonsultować.
Poszłabym z nim do jakiejś mądrej głowy, co niejedno widziała.
Może profesor Lechowski, a może dr Czerwiecki?

Może to własnie dlatego Imbirek trafił do Ciebie Smużko... Mówiłaś, że tak długo szukaliście, aż w końcu on Was chwycił za serce. Może właśnie dlatego, że potrzebował kogoś, kto będzie umiał się nim zająć w chorobie, która go czekała. los nad nim czuwał. Niestety nie każdy by potrafił.

Niestety są jeszcze ludzie, którzy niby koty lubią i je mają, ale uważają, że z kotem nie chodzi się do weterynarza, bo kot to kot, sam sobie poradzi. Znam ludzi, ludzi którzy z kotami żyją od dziecka i wydawałoby się, że powinni potrafić się nimi zająć, a którzy beztrosko opowiadają, że ich kot całe życie miał biegunkę i "musiał dostawać za sranie po ścianach". Dostawać wiadomo co... Smutny

i jakoś wredny od tego robić ładnej kupy w kuwetę się nie nauczył.

Nie wiem jak to było z Imbirkiem, ale nade mną los na pewno czuwał, żebym trafiła na to forum, bo wysłuchując takich rzeczy jak powyżej traciłam resztki wiary w ludzi i życie na tym świecie wśród takich osób coraz mniej mi się podobało...

Przytulam Smużko, bo zawsze boli pożegnanie z małym przyjacielem

Smużko...

kociamama,

Dziękuję.

Inez,

To samo mi powtarzali, gdy się okazało, że mój wymarzony pies ma wadę serca, a potem, gdy u drugiego zdiagnozowano padaczkę.
Mam trochę dość tych "przypadków" od losu.

A tak bardziej serio. Życie mnie nie rozpieszczało, jeśli chodzi o zwierzaki i ich zdrowie.
Nabyłam nieco twardości, oschłości (inaczej się nie dało istnieć).
Nie wiem, czy ktoś mniej znieczulony nie byłby lepszym domem dla chorych zwierzaków.
Ja się nauczyłam oceniać zyski i straty, kalkulować dośc lodowato i podejmować trudne decyzje.
Mój szczur miał ropień policzkowy. Do wyleczenia. Wiele osób próbowałoby.
Ja wiedziałam, że to staruszek i że operacyjne czyszczenie ropnia co kilka-kilkanaście dni jest bolesne. Szansy na długie zdrowe życie potem nie ma, bo w tym wieku się już długo i zdrowo nie żyje.
Podjęłam decyzje o uśpieniu. Z jednej strony oszczędziłam mu cierpienia po operacjach. Z drugiej nie dałam mu żadnej szansy. Zadecydowałam za niego. Pobawiłam się w Boga i moją decyzja odebrałam mu życie.
To jest z jednej strony straszne, ale z drugiej robiłam to dziesiątki razy i w dużej mierze jestem z tym oswojona.
Pewnie z psem czy kotem byłoby o wiele ciężej, ale jedną decyzję o zakończeniu życia mojego psa też mam już za sobą.

Smużko, przytulam. Trzeba być twardą, inaczej się nie da.