NATURA

Alonka napisał:

Pięknie i kolorowo nam się tu zrobiło

Cudowny clematis Igi i te niebieskie bodziszki u BabyJagi

niebieski to mój ulubiony kolor Ya winkles

Lilią wodną w tym roku chyba się nie pochwalę, bo wszystkie Selenka nam obżera Guy with axe

Dla odmiany mam dzięcioła

w drzewie są dziuple i głośno wydzierają się małe "dzięciolątka", rodzice uwijają się jak mogą, bo młode cały czas chyba są głodne

no i duduś, na którego poluję od kilku dni, ale za nic go nie mogę bliżej podejść Rolling eyes

raz w życiu widziałam dudka, piekny i zaskakujący ptak, ma w sobie coś, co mnie zachwyca Heart

Zaba mnie urzekła ......świetne ujęcie..... Wesoly

Super zdjęcia ptaszkowe:-)

A możemy dodać inne zdjęcia tematyczne? Nie tylko natura jest piękna. Uwielbiam fotografię i uwielbiam oglądać prace innych. Jest tyle pięknych miejsc i pięknych ludzi.

A tak jest na moim ogródku

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

A ja nie mam ogródka, ptaszków i góry roślinek, to też wrzucę kwiatki doniczkowe z balkonu mojej matuli Mruga

:

Solea, urocze ujecie. Brawo

cudne zdjęcia
dudka normalnie zazdroszczę bo widziałam tylko raz w życiu

Dziękuję, Kociamamo

będzie padać

	Mgławica napisał:
	będzie padać

A skąd wiedziałaś? U nas w Gdańsku właśnie leje jak z cebra.

Przyjechałam z rana do pracy, a tu tylko dwa samochody na ogromnym parkingu. Wszyscy pobrali urlopy i wyjechali na długi weekend. Ciekawe, czy zabrali parasole?

A właściwie to

bo z cudzego nieszczęścia nie wypada się cieszyć.

oczywiście, że nie wypada ale skoro człowiek musi sam siedzieć w pracy to lepiej niech słonko za oknem nie grzeje Wesoly

Cuda przyrody polskiej. Rezerwat „Szczelina Lechicka”

Postanowiłam tym razem spróbować rozsmakować Was w fotograficznym dotyku przepięknej przyrody polskiej. Przed nami okres wzmożonych wyjazdów wakacyjnych. Może więc osoby preferujące piesze, kajakowe czy rowerowe włóczęgi w miejsca oddalone od gwaru turystów poczują, że warto je i tym razem odwiedzić. Gorąco polecam.
Dzisiaj fotorelacja z odwiedzin rezerwatu „Szczelina Lechicka” położonym w środku Kaszub. Byliśmy tam z mężem wiosną tego roku.

Mapka naszej wędrówki (czerwona ciągła linia) dla zainteresowanych:
[link widoczny dla zalogowanych]

Mieliśmy pecha, bo wyjeżdżając spod Gdańska samochodem świeciło piękne słońce, w połowie drogi (po przebyciu ok. 30 km) niebo pokryły czarne, gęste deszczowe chmury. Po dojechaniu na miejsce (Kamieniecki Młyn) wprawdzie nie lunęło, ale wszystko pokryła gęsta mgła. Nastawieni na fotografowanie byliśmy załamani. Ale skoro taki szmat drogi przebyliśmy, ruszyliśmy jednak bez przekonania na włóczęgę.
[link widoczny dla zalogowanych]

Po drodze konary okazałych kilkusetletnich dębów, jak ramki obrazu co jakiś czas ukazywały malowniczo spokojne widoki . Jakby zapraszały, mówiąc „Idźcie dalej. Nie pożałujecie”.
[link widoczny dla zalogowanych]

Cudne śródleśne jeziorko otoczone grubą poduchą mchów i innej roślinności torfowiskowej u podnóża Bursztynowej Góry.
[link widoczny dla zalogowanych]

Po wdrapaniu się na szczyt z platformą widokową stwierdziliśmy, że… nic nie widać! Mgła, jak mleko. Oczekiwana panorama na kompleks jezior potęgowskich - możliwa jedynie do „dopowiedzenia sobie”. Głodni fotografowania mogliśmy się tylko pociachać z rozpaczy. Ale dla potrzebujących gimnastyki odchudzającej – przedsięwzięcie zdobycia tego szczytu szczerze polecam. Tzw. „siódme poty” wystąpiły. Musimy tu jeszcze wrócić innym razem. Przykładowy widoczek z platformy. Zagadkowy, nieprawdaż?
[link widoczny dla zalogowanych]

Ledwie zeszliśmy ze szczytu na równinę u podnóża góry, złośliwie wyszło słońce. Zaklęliśmy szpetnie, odgrażając się, że jeszcze tu wrócimy, ale innym razem. Małżonek kategorycznie poinformował, że znowu na górę wdrapywać się nie zamierza. Trudno! Obrażeni srogo na górę (i na pogodę też) ruszyliśmy dalej wzdłuż szlaku w kierunku rezerwatu.
[link widoczny dla zalogowanych]

Wędrując leśnymi ścieżkami co jakiś czas udawało się przedrzeć do linii brzegowej mijanych jezior. Cisza i spokój, jeszcze nie ma turystów. Tylko gdzieniegdzie jakiś samotny, zziębnięty wędkarz moczy cierpliwie swój kij.
[link widoczny dla zalogowanych]

Takie leśne dukty z pewnością kiedyś służyły przemieszczaniu się konnych orszaków rycerzy lub zbójców. Ale się można rozmarzyć…
[link widoczny dla zalogowanych]

A takie zjawiskowe „naturalne… sedesy (?)” jak na razie jeszcze nie służą ludziom za przydrożne śmietniczki. Oby nigdy. Siadać dla odpoczynku nie polecam, bo mrówki szybko udowodnią, kto tu był pierwszy.
[link widoczny dla zalogowanych]

Stare drzewa, zakorzenione na podmokłym gruncie świetnie czują się w omszonych kołnierzykach.
[link widoczny dla zalogowanych]

Jeziora potęgowskie łączą się niekiedy poprzez wąskie przesmyki. Tu akurat mostek z drewnianych bali ułatwia turystom życie. Na mostku można stać i podziwiać widoki z obu jego stron. Zauważyliśmy nawet czaple, ale szybko czmychnęły, jak usłyszały nasze cmokania z zachwytu.
[link widoczny dla zalogowanych]
Dalej, dalej… Zachęcały nas do wędrówki kolejne malownicze dukty, jakby przeczuwając, że nieco osłabliśmy, bo nogi nam już troszkę weszły w hmm… d.
[link widoczny dla zalogowanych]

No i jesteśmy wreszcie na szczycie tzw. Szczeliny Lechickiej. Jest to rozległa polana, jakby siodło pomiędzy dwoma wzgórzami z przeuroczym widokiem na praktycznie cały kompleks jezior potęgowskich. I tu już słoneczko dopisało. Widoczność prawie idealna. Poczuliśmy się fotograficznie spełnieni. Spędziliśmy tu prawie godzinę, „niszcząc” przy okazji wałówkę.
[link widoczny dla zalogowanych]

Dla takich widoków, a zwłaszcza w krainie z dala od gór, można dać się pokroić.
[link widoczny dla zalogowanych]

W pewnym momencie zauważyliśmy na niebie parę orłów bielików. Niestety, na zdjęciu zupełnie ich nie widać. Szybują bardzo wysoko, a że są wyjątkowo czujne i spostrzegawcze, więc zwykle latają w znacznym oddaleniu od ludzi.
[link widoczny dla zalogowanych]

Czas było wracać. Drogę powrotną niejednokrotnie wyznaczały takie mchem otulone wąwozy.
[link widoczny dla zalogowanych]

Może kiedyś będziecie w tych zjawiskowych okolicach. Szczerze polecam taką wędrówkę. My włóczyliśmy się pieszo. Ok. 10 km z szybkością ślimaka zajęło jakieś 6 h, ale i na rowerowo trasa super. Kto woli od strony wody, kajaki jak najbardziej się nadają, gdyż jeziora są ze sobą połączone.

Super! W Polsce jest naprawdę wiele pięknych miejsc Heart

Przepiękne miejsca i wspaniała relacja.

Cudowna wiosenna zieleń dodaje jeszcze malowniczości tym widokom.

Wyrazy uznania dla fotografów. Aż się rozmarzyłam. Rolling eyes