Bardzo chcę mieć ragdolla

W wieku ok. 10 lat marzylam o psie. Pamietam, ze nawet wychodzilam codziennie o 6 rano po bulki, zeby udowodnic mamie, ze bede z psem wychodzic Ya winkles

Tata psa chcial, mama nie, bo twierdzila, ze predzej czy pozniej to bedzie jej obowiazek-mysle, ze sie nie mylila i dzis ja rozumiem, choc wtedy mialam duzy zal.
Moje zycie potoczylo sie tak, ze zaczelam poswiecac czas karierze sportowej, nie bylo mnie w domu calymi dniami, a w wieku kilkunastu lat wyjechalam z rodzinnego miasta-o czym w wieku lat 10 nawet nie myslalam. Co by sie stalo z psem? Oczywiscie zostalby w domu rodzinnym

Jestes jeszcze bardzo mloda. Za chwile priorytetem beda wyjscia ze znajomymi, moze jakis chlopak Ya winkles

Potem wyjazdy, zabawa-i nie ma w tym nic zlego, to calkiem normalne.
Zwierze to odpowiedzialnosc na wiele lat, a Ty dzis tej odpowiedzialnosci nie jestes w stanie podjac i jest to zrozumiale. Co innego, gdyby zdecydowali sie ja podjac rodzice-bo nalezy zdawac sobie sprawe, ze to oni beda musieli kota wyzywic, kupic mu akcesoria, zaplacic za weta, zorganizowac opieke na czas wakacji lub, kiedys, to im zostawisz mruczka, kiedy sama bedziesz chciala gdzies wyjechac/pojsc na studia.
Kot to wspanialy przyjaciel, ale tez duzy obowiazek- w tym finansowy. Dlatego, mimo iz bardzo fajnie piszesz, rozumiem tate.

Mam nadzieje, ze kiedys spelnisz swoje marzenie!:-)

Dziękuje wszystkim za rady i dobre słowo. Z tą wystawą to rzeczywiście może być dobry pomysł. Spróbujemy, zobaczymy