Witam wszystkich serdecznie

:/

Ostatnio zmieniony przez klara00000000 dnia Pon 21:39, 12 Paź 2020, w całości zmieniany 2 razy

hej Kamila, milo Cię poznać. To straszne co piszesz ale mam nadzieje że z dnia na dzień będzie już tylko lepiej! A co z kotkiem którego miałaś mieć?
Pozdrawiam

Witaj Kamilo

bardzo współczuję Ci tego, co zafundował Ci Twój były partner. Rozumiem, że skoro cierpisz na depresję to jesteś pod opieką psychologa. Jeżeli nie, to zrób to jak najszybciej. Uważam też, że powinnaś zgłosić sprawę na policję. Tak się da żyć...Znalazłaś się w zgubnym kręgu strachu, izolacji i samotności. Nie zostawaj z tym sama i szukaj pomocy. Zwierzęta są wspaniałymi przyjaciółmi, więc wcale nie dziwię się Twoim marzeniom o ragdollku. Tylko czy jesteś pewna, że będziesz w stanie dać mu poczucie bezpieczeństwa, skoro sama nie czujesz się bezpiecznie? Z całego serca życzę Ci żebyś ruszyła z miejsca i uporała się z traumą, no i oczywiście, żeby spełniły się Twoje marzenia
Ok!

trzymam kciuki za dobre decyzje i spokój w Twoim życiu Ok!

Witam,
Ciesze sie ze dołączyłas do naszego grona Wesoly

Tak jak napisala Alonka, powinnas ta sprawe zglosic. Wiem ze dopoki on tylko psychicznie Cie nekal policja nic by z tym nie robila, ale kiedy juz doszlo do przemocy fizycznej - zaczna dzialac. Mysle ze nie ma z czym zwekac Wesoly

Trzymam za Ciebie kciuki Wesoly

Witaj Kamilko

My już "chwilkę" się znamy z korespondencji.
Bardzo się cieszę, że troszkę się postanowiłaś otworzyć. To dobry znak, że jednak potrzebujesz kontaktu z ludźmi.
Na razie tylko wirtualnie, ale zobaczysz, że znajdziesz tu poparcie i życzliwość wielu osób, a to da Ci siłę do walki z koszmarem.
Facet musi zostać ukarany, a Ty jak radzą dziewczyny szukaj też fachowej pomocy dla siebie.

Jeśli zaś o kotka chodzi, to myślę, że idealna byłaby dla ciebie dorosła kicia z adopcji.
Taki kotek już zrównoważony i spokojniejszy niż kociątko stałby się przyjacielem, a Ty dla niego czułą i kochającą opiekunką.

Życzę Ci, żebyś szybko odzyskała równowagę, znalazła kociego przyjaciela, takiego który pozwoli się kochać bezgranicznie.

Zagladaj tu do nas często, bo lektura tego forum, to balsam dla duszy, a przy okazji doskonale przygotujesz się do przyjecie pod swój dach futrzaka.

	asienka8848 napisał:
	hej Kamila, milo Cię poznać. To straszne co piszesz ale mam nadzieje że z dnia na dzień będzie już tylko lepiej! A co z kotkiem którego miałaś mieć? Pozdrawiam

Witaj Asienko.

musi byc z dnia na dzien coraz lepiej bo juz niemoge sie patrzec na moich rodzicow co przezywaja przezemnie ;(

Co do kotka - byla tu pewna Kamilka z warszawy i napisala do mnie ze ma 4 letnia kociczke do oddania bo niestety jej coreczka jest chora i musza ja oddac poniewaz ona przesiaduje sama w domu calymi dniami( oczywiscie ta kotka) kiedy ona jest ze swoim malenstwem w szpitalu. Wiec ja sie zglosilam do niej i wszystko juz bylo ustalone i dzien przed wyjazdem po mojego wymarzonego kotka przyszedl moj byly pod moj dom i zaczol mnie wyzywac i pisac po scianie sprayem na mnie. Nastepnego dnia mialam wizyte u lekarza i kiedy szlam na nia zostalam zaatakowana przez mojego bylego. wiec ja jej napisalam tej Kamili ze niemoge kotka odebrac ze wzgledu ze znow mam klopoty z bylym chlopakiem ze sie go boje i niechce nigdzie sama sie poruszac i musze wyjechac i czy by mi mogla ja przetrzymac. I oczywiscie wytlumaczylam jej wszystko oraz napisalam ze jesli sie zdecyduje na oddanie jej komus innemu to niebede miala zadnych pretensji. I wyjechalam a ona juz nic nieodpisala ;( ale rozumiem tak samo to by byl dla kotki stres

Ostatnio zmieniony przez klara00000000 dnia Pon 20:45, 06 Sty 2014, w całości zmieniany 1 raz

Alonka napisał:

Witaj Kamilo

bardzo współczuję Ci tego, co zafundował Ci Twój były partner. Rozumiem, że skoro cierpisz na depresję to jesteś pod opieką psychologa. Jeżeli nie, to zrób to jak najszybciej. Uważam też, że powinnaś zgłosić sprawę na policję. Tak się da żyć...Znalazłaś się w zgubnym kręgu strachu, izolacji i samotności. Nie zostawaj z tym sama i szukaj pomocy. Zwierzęta są wspaniałymi przyjaciółmi, więc wcale nie dziwię się Twoim marzeniom o ragdollku. Tylko czy jesteś pewna, że będziesz w stanie dać mu poczucie bezpieczeństwa, skoro sama nie czujesz się bezpiecznie? Z całego serca życzę Ci żebyś ruszyła z miejsca i uporała się z traumą, no i oczywiście, żeby spełniły się Twoje marzenia
Ok!

trzymam kciuki za dobre decyzje i spokój w Twoim życiu Ok!

Witaj Alonka.

oczywiscie ze jestem pod opieka psychologa i to juz od ponad poltora roku czyli od kiedy zronil to poraz pierwszy. co do kotka to tak sadze ze dam rade nawet moj psycholog stwierdzila ze taka terapia by mi mogla sporo pomoc dlatego tu tez sie zarejestrowalam i szukam swojego wymarzonego kotka ktoremu ja dam milosc bo kocham zwierzeta i moje nastawienie sie niezmienilo do nich i jestem uczuciowa osoba wiec krzywda przy mnie im sie nigdy niestala i niestanie jestem odpowiedzialna osoba. moje zwierzeta ktore kiedykolwiek mialam czyli dwa psy byly traktowane moim zdaniem bardzo dobrze, Najpier im dawalam jesc pozniej sobie. i tak samo niekarmilam ich byle czym tylko staralam sie dawac im najlepsze karmy i zawsze do najlepszego weterynarza chodzilam z nimi. mysle ze bylabym dobra opiekunka i dla tak uroczego kociaka o niebieskich oczkach i umurusanym noskiem jakby wpadl w wegiel

pozdrawiam Kamila

Ostatnio zmieniony przez klara00000000 dnia Pon 20:46, 06 Sty 2014, w całości zmieniany 1 raz

	Dalia napisał:
	Witam, Ciesze sie ze dołączyłas do naszego grona Tak jak napisala Alonka, powinnas ta sprawe zglosic. Wiem ze dopoki on tylko psychicznie Cie nekal policja nic by z tym nie robila, ale kiedy juz doszlo do przemocy fizycznej - zaczna dzialac. Mysle ze nie ma z czym zwekac Trzymam za Ciebie kciuki

Witaj Dalia Wesoly

dziekuje za wiadomosc Wesoly

i za mile przywitanie w gronie kocich mam Wesoly

Tak jak odpisalam wyzej innej wirtualnej kolezance. Wszystko zostalo zalatwione i zgloszone tylko teraz znow to samo. Chce odpoczac od tego wszystkiego. jedyne o czym teraz marze to spokoj, moj wymarzony ragdollek szwedajacy sie po domu i kolo moich nog Wesoly

te niebiesciutkie oczeta ktore sa glebokie jak morze a nawet ocean. Kociak wspinajacy sie po poscieli na lozko aby kolomnie polezec i zebym go mogla pomiziac za uszkiem albo pod szyjka. Pozdrawiam Kamila

Ostatnio zmieniony przez klara00000000 dnia Pon 20:48, 06 Sty 2014, w całości zmieniany 1 raz

kociamama napisał:

Witaj Kamilko

My już "chwilkę" się znamy z korespondencji.
Bardzo się cieszę, że troszkę się postanowiłaś otworzyć. To dobry znak, że jednak potrzebujesz kontaktu z ludźmi.
Na razie tylko wirtualnie, ale zobaczysz, że znajdziesz tu poparcie i życzliwość wielu osób, a to da Ci siłę do walki z koszmarem.
Facet musi zostać ukarany, a Ty jak radzą dziewczyny szukaj też fachowej pomocy dla siebie.

Jeśli zaś o kotka chodzi, to myślę, że idealna byłaby dla ciebie dorosła kicia z adopcji.
Taki kotek już zrównoważony i spokojniejszy niż kociątko stałby się przyjacielem, a Ty dla niego czułą i kochającą opiekunką.

Życzę Ci, żebyś szybko odzyskała równowagę, znalazła kociego przyjaciela, takiego który pozwoli się kochać bezgranicznie.

Zagladaj tu do nas często, bo lektura tego forum, to balsam dla duszy, a przy okazji doskonale przygotujesz się do przyjecie pod swój dach futrzaka.

Witaj kocia mamo Wesoly

Dokladnie my to juz troszke piszemy ze soba i z tego powodu sie bardzo ciesze Wesoly

Mam opieke tak jak napisalam Tobie w priv wiadomosci.

Tak mi sie wydaje ze dorosly kotek moglbybyc dla mnie lepszy bo faktycznie by byl juz ulozony, spokjniejszy i moze tak jak ja by wolal byc moim przyjacielem kanapowo - kolanowym.

pozdrawiam Kamila

Ostatnio zmieniony przez klara00000000 dnia Pon 20:50, 06 Sty 2014, w całości zmieniany 1 raz

To dobrze, czyli zrobiłaś wszystko co należało. Teraz potrzeba Ci spokoju i czasu na powrót do normalnego życia Ok!

no i oczywiście przyjaciół, których tu na forum nie powinno zabraknąć. Mam nadzieję, że w niedługim czasie do Twojego domku zawita wymarzony ragdollek

Wyobrażam sobie, co czujesz. Trzymam kciuki za powrót do normalności. Wiem, że to trudne, ale uwierz mi, że możliwe!

	Ines napisał:
	Wyobrażam sobie, co czujesz. Trzymam kciuki za powrót do normalności. Wiem, że to trudne, ale uwierz mi, że możliwe!

dziekuje Ci Ines Wesoly

za mile slowa i wsparcie. postaram sie jak moge choc tak jak napisalas to jest trudne a moim marzeniem takim duzym jest w koncu sie obudzic z tego koszmaru

	Alonka napisał:
	To dobrze, czyli zrobiłaś wszystko co należało. Teraz potrzeba Ci spokoju i czasu na powrót do normalnego życia no i oczywiście przyjaciół, których tu na forum nie powinno zabraknąć. Mam nadzieję, że w niedługim czasie do Twojego domku zawita wymarzony ragdollek

dziekuje bardzo Wesoly

tak musze miec spokoju

ps ja tez trzymam kciuki aby ragdollek byl juz przy mnie Wesoly

i niedziekuje bo niechce zapeszyc kochana

Ostatnio zmieniony przez klara00000000 dnia Pon 20:51, 06 Sty 2014, w całości zmieniany 1 raz

Witaj

Straszna jest Twoja historia

Życzę Ci dużo siły i wytrwałości, a przede wszystkim spokoju i ciepła Yar good

No i trzymam kciuki za wymarzonego kotka

Witaj,

. To co przeszłaś musi być straszne. Domyślam się, że nie jest Tobie łatwo, jednak głowa do góry. Wszyscy walczymy ze swoimi słabościami i przeciwnościami losu. Nie wiem, czy pocieszy Ciebie to, ale takich ludzi jak Ty, którzy przeszli taką traumę i jeszcze gotrszą jest bardzo wielu. Musisz być silna a mały kotek na pewno pomoże stanąć Tobie na nogi....koty to świetni terapeuci. Yar good