Niufomaniaczka wita zakoconych :)

Magda to była pieronica nad pieronice Snakeman

Ale była malutkim dzikim kotkiem jak ją wzięłam, więc nie ma jej się co dziwic Mruga

Co do wystaw, to znam doskonale psie. O kocich nie mam pojęcia. Ale może coś się w końcu zmieni z czasem i będę mogła sobie pozwolić na hodowlanego kotka i warto najpierw poznać choćby z kastratem wystawy Mruga

cieplutko witamy w naszym gronie

Witaj Pysiu!

Mnie nowofunlandy również BARDZO się podobają, ale niestety warunków na takie psisko mi brak. Pozdrawiam.

Witaj Pysiu

Witam

Ja mieszkałam z kotem i dwoma psami w 50m2 i wiecie co? Psy i kot były tam dużo szczęśliwsze..... Na dodatek psy były czysciutkie i pachnące zawsze. Jak sie mieszka w bloku to psa ma się zadbanego. Chodzi się na spacery. Tutaj w domu psy wchodzą do oczka wodnego, potem robią wykopki w ziemi. Spacery mamy po błotnistych łąkach. Moje pachnące psiaki i czysciutkie w domu z ogrodem ( mimo mieszkania w domu a nie na podwórku) nagle stały sie wiecznie brudnymi burkami wiejskimi Snakeman

Na dodatek ciągle tęskniły za pięciokrotnymi spacerami. A ja z powodu większego domu i jeszcze ogrodu do obrobienia czas mam tylko na jeden spacerek dziennie ....
Bardzo chętnie sprzedawałam niufy z mojej hodowli do bloków. I kazdy z takich sprzedanych tam jest śliczny, zadbany i bardzo kochany.

Syn pooglądał koty i zakochał się bez pamięci w niebieskich oczach Heart

A to Tommy

I nasze kochane Szelmisko

I Zmoreczka. Teraz tylko ona nam została....

Ostatnio zmieniony przez Pysia dnia Śro 23:55, 13 Kwi 2011, w całości zmieniany 3 razy

Pysiu piękne foteczki!!! Ehhh....kiedyś byłam bardzo zakochana w Nowofunlandach. Do dzisiaj mam do nich słabość.

Przemiłe zdjęcia. A Zmoreczka widać, prosto z kąpieli.

Dziękuję

Ja calutki czas mam bzika Mruga

Z takiej kąpieli Mruga

Ostatnio zmieniony przez Pysia dnia Czw 22:44, 14 Kwi 2011, w całości zmieniany 2 razy

Nie jesteś w tym osamotniona Takich zbzikowanych ludzi jest tu pełno

Ta ostatnia fotka jest świetna , a piechu cudowny

Jeśli chodzi o nowofundlandy to ciągle siedzi mi w głowie obraz z przed wielu lat .W bloku na przeciwko mieszkała młoda kobieta i miała właśnie takie czarne cudo .Codziennie rano kiedy w kuchni szykowałam śniadanie dla dzieci do szkoły ona wychodziła na spacerek z psem .A właściwiej będzie jak napiszę - pies wyprowadzał panią . Widok był przezabawny .Młodziutki , ale jakże już silny niufek ciągnął swoją panią ile sił w łapach .Cwaniak miał ich cztery więc stał stabilnie. Pani dosłownie unosiła się w powietrzu .Chodź trzeba przyznać , że zachowywała się dzielnie i przeważnie udawało jej się smycz utrzymać .Jeśli nie to musiała uzbroić sie w cierpliwość. Niufek powracał do niej dopiero kiedy stwierdzał , że biegów ma już dość.

Ostatnio zmieniony przez kamisia dnia Pią 7:58, 15 Kwi 2011, w całości zmieniany 1 raz

Pani widocznie nie miała pojęcia co się z psami robi Mruga

Nie wyobrażam sobie takiej sytuacji. Ja- drobna osóbka ważąca 52 kg- prowadziłam dwa psy trzymajac ich smycze w lewej ręce bez jakichkolwiek problemów Mruga

A razem ważyły 124 kg. Dodam, że jedna była adoptowana w wieku 5 lat i mieszkała wczeniej w kojcu. Chodzić na smyczy uczyła sie dosłownie pół godziny Mruga

To bardzo mądre psy. Ten ciagnacy z Twoich opoiiesci też byl madry. Mądrzejszy od swojej pani .

Przez Was coraz bardziej choruję na kota Guy with axe

Bo mieć kota na punkcie kota - to dopiero jest COŚ. Rolling eyes

kamisia napisał:

Jeśli chodzi o nowofundlandy to ciągle siedzi mi w głowie obraz z przed wielu lat .W bloku na przeciwko mieszkała młoda kobieta i miała właśnie takie czarne cudo .Codziennie rano kiedy w kuchni szykowałam śniadanie dla dzieci do szkoły ona wychodziła na spacerek z psem .A właściwiej będzie jak napiszę - pies wyprowadzał panią . Widok był przezabawny .Młodziutki , ale jakże już silny niufek ciągnął swoją panią ile sił w łapach .Cwaniak miał ich cztery więc stał stabilnie. Pani dosłownie unosiła się w powietrzu .Chodź trzeba przyznać , że zachowywała się dzielnie i przeważnie udawało jej się smycz utrzymać .Jeśli nie to musiała uzbroić sie w cierpliwość. Niufek powracał do niej dopiero kiedy stwierdzał , że biegów ma już dość.

Uff , czyli to nie mnie widywałaś Wesoly

Moja sunia chodziła bez smyczy na spacerki .

Popłakałam się oglądając te fotki .
Wróciły wspomnienia .
Sunia prześliczna Heart

Ostatnio zmieniony przez Hari dnia Pią 16:21, 15 Kwi 2011, w całości zmieniany 1 raz

Nie płacz. Przypomnij sobie te dobre chwile Heart

Zmoreczka

I chwile, które juz nie wróca. Czyli ja z obiema dziewczynakami na spacerku

Tez sa bez smyczy Mruga

Trzymam to ustrojstwo w ręce Mruga

Dzieweczki wpatrzone we mnie. No i oczywiście mokre, bo nasz spacerniak mieści sie nad zalewem....

Niufowy, rodzinny spacerek. Od lewej: Ballada ( Zmorka jest mamą a Szelmą ciotką jej), Albert, Zmorka i Szema

I dwie- wtedy roczne - córcie Zmorki. Bahiya i Ballada

To były piękne dni....

I upadła kobieta Mruga

I jeszcze Tommy

Ostatnio zmieniony przez Pysia dnia Sob 10:53, 16 Kwi 2011, w całości zmieniany 8 razy

Pysiu, p r z e c u d n e niufki, piękny Tommy o bursztynowym spojrzeniu i dużo bardzo mądrych uwag o byciu odpowiedzialnym za to co się oswoiło, że przywołam Małego Księcia.
Wiem jak boli strata ukochanego psa, przez chemię też przechodziliśmy i chociaż to już kilka lat temu, ciągle mam świeczki w oczach, kiedy czasem powraca na rodzinnych zdjęciach czy filmach.
Masz rację, że trzeba pamiętać to, co dobre. Mój pies, zwykły-nie-zwykły mieszaniec przez trzynaście lat uczył mnie kochać bezwarunkowo.
A co do kotka o którym myślicie, przekonana jestem że Was znajdzie - jak Tommy
Ciepło pozdrawiamy

Chyba poszukam fotek mojej niufki .
To takie piekne i mądre psy .
Nasze wspólne chwile były w zasadzie tylko dobre oprócz jednej ( żle zdiagnozowane ropomacicze ) .
Chociaż Chimera była suką hodowlaną - nigdy nie miała potomstwa .
Byłam z nią tylko raz na wystawie i pomimo wygranej w młodzieży nigdy na ring nie wróciłyśmy .
To co zobaczyłam wprawiło mnie w osłupienie i stwierdziłam , że to nie dla mnie .
Fryzowanie psów , spsikiwanie ich czupryn lakierem aby stały i różne inne rzeczy .
Zrezygnowałam bez żalu Wesoly